πρωτοσύστατος

-η, -ο / πρωτοσύστατος, -ον, ΝΑ

νεοελλ.

αυτός που μόλις συστάθηκε, ο νεοσύστατος

αρχ.

αρχικός ή πρωτότυπος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + συστατός (< συνίσταμαι), πρβλ. πολυ-σύστατος].